Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Een paniekstoornis wordt gekenmerkt door het herhaaldelijk optreden van onverwachte paniekaanvallen. Dit gaat gepaard met een langere periode van angst, onrust, een ernstige gedragsverandering ten gevolge van paniekaanvallen of zorgen over de consequenties van paniekaanvallen of mogelijke aanvallen in de toekomst. Een paniekaanval is een korte periode van hevige angst of onbehagen die binnen tien minuten tot het hoogte punt komt. Dit gaat gepaard met een verscheidenheid aan symptomen zoals hartkloppingen, transpireren of een gevoel van ademnood. Deze aanvallen worden door de patiënt als catastrofaal beleefd. De patiënt vreest bijvoorbeeld dat hij een hartaanval krijgt, gek wordt of de controle verliest en zich ten overstaan van anderen belachelijk maakt. Vaak ook is er de angst dat ontsnappen uit de ruimte waarin de patiënt zich tijdens de paniekaanval bevindt, niet mogelijk is. Een paniekstoornis gaat daarom vaak gepaard met vermijdingsgedrag. Naast karakteristieke situaties die vermeden worden, zoals mensenmassa’s, winkels, openbaar vervoer, autorijden, bruggen en tunnels, zijn er ook minder in het oog springende situaties en activiteiten die vermeden worden, zoals lichamelijke inspanning (sport, opwinding) en bepaalde voedingsmiddelen (koffie, chocolade). Ook meer subtiel vermijdingsgedrag komt voor. Dit soort vermijdingsgedrag, waarbij de patiënt zich wel in een angstoproepende situatie bevindt, maar dat volhoudt door bijvoorbeeld de uitgang in de gaten te houden, zichzelf voortdurend gerust te stellen of een mobiele telefoon paraat te hebben, wordt ook wel veiligheidsgedrag genoemd. In de praktijk blijkt er bijna altijd enige vorm van vermijding aanwezig te zijn. Tussen de 1,5 procent en 3 procent van de mensen krijgt een keer in zijn leven een paniekstoornis.
Herkent u bovenstaande klachten? U kunt uzelf hiervoor bij ons aanmelden. Een ervaren psycholoog kijkt dan samen met u naar uw klachten en mogelijkheden voor behandeling.